Η ερώτηση είναι συχνή απορία των ασθενών μας, ειδικά στις περιπτώσεις που χάνουν τα τελευταία δόντια στηρίγματα, στην πίσω περιοχή των γνάθων.
Οι οπίσθιες περιοχές της άνω και τις κάτω γνάθου είναι απαιτητικές, γιατί εκεί βρίσκονται σημαντικά ανατομικά στοιχεία όπως το ιγμόρειο άντρο στην άνω, και το κάτω φατνιακό νεύρο στην κάτω γνάθο που δίνει αίσθηση στην γλώσσα και στο πρόσωπο.
Όταν τα δόντια έχουν χαθεί εδώ και αρκετό καιρό και το οστό που τα στήριζε έχει απορροφηθεί πολύ, δεν είναι πάντα εφικτό να τοποθετηθούν εμφυτεύματα.
Αφου λοιπόν, αναρωτιέται εύλογα κάποιος, δεν υπάρχει διαθέσιμο οστό για να τοποθετηθούν 2 ή 3 εμφυτεύματα που χρειάζομαι, γιατί να μην τοποθετήσω ένα εμφύτευμα και μετά να το ενώσω με τα δόντια που έχω πιο μπροστά με μια γέφυρα;
Ο βασική διαφορά ανάμεσα στα δόντια και στα εμφυτεύματα είναι πως ενώ τα εμφυτεύματα ενώνονται με το οστό που τα περιβάλλει σαν να είναι αγκυλωμένα, τα δόντια βρίσκονται μέσα στον περιοδοντικό σύνδεσμο, που είναι μια μικρή "κούνια" από ίνες που επιτρέπει στο δόντι να κινείται ελαφρώς και να απορροφά τις τάσεις που δημιουργούνται κατά την μάσηση.
Τα δύο αυτά συστήματα, το δόντι από την μία και το εμφύτευμα από την άλλη, έχουν διαφορετική δυνατότητα κίνησης.
Από την μια το εμφύτευμα είναι εντελώς άκαμπτο και από την άλλη το δόντι κινείται ελαφρώς.
Αυτή η διαφορά στην κινητικότητα είναι ο λόγος που αποφεύγουμε να ενώνουμε το δόντι με ένα εμφύτευμα με μια γέφυρα, γιατί αυτή θα τα αναγκάσει να λειτουργούν σαν ένα σώμα.
Κάτω από την φόρτιση με τις μασητικές δυνάμεις, το εμφύτευμα υπερφορτίζεται, μιας και το δόντι μπορεί να υποχωρεί ελαφρώς. Όσο μεγαλύτερη είναι η κινητικότητα των δοντιών τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η υπερφόρτιση στο εμφύτευμα.
Έτσι ενώ η σύνδεση ενός δοντιού με ένα εμφύτευμα πλεονεκτεί, γιατί μειώνει το κόστος της θεραπείας και μας επιτρέπει να παρακάμψουμε κάποια σημαντικά ανατομικά μόρια (Lindh:Int J Prosth 2001;14:321-8), μπορεί έχει τις παρακάτω συνέπειες (Che:J Prosth 1997;6:7-10):
- Απώλεια οστού γύρω από τα εμφυτεύματα
- Διάλυση της κονίας γύρω από το δόντι στήριγμα, με αποτέλεσμα αυτό να τερηδονιστεί μακροπρόθεσμα
- Εμβύθιση του δοντιού
Γενικά η σύνδεση δοντιών με εμφυτεύματα πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη, παρά τα διαθέσιμα κλινικά στοιχεία που δείχνουν πως η σύνδεση υγιών δοντιών με εμφυτεύματα, σε μικρής έκτασης γέφυρες, δεν είναι καταστροφική (Olssen:Clin Or Impl Res 1995;6:114).
Αν και μακροχρόνιες κλινικές έρευνες δεν υπάρχουν ακόμη αρκετές, φαίνεται πως οι γέφυρες που στηρίζονται σε δόντια και εμφυτεύματα έχουν μεγαλύτερο αριθμό επιπλοκών σε σχέση με τις γέφυρες που στηρίζονται μόνο σε δόντια ή με γέφυρες που στηρίζονται μόνο σε εμφυτεύματα (JOI 2012;38(2):194-200).
